| |
Θυμάμαι εκείνα που είπες και κλαίω
θυμάμαι που είπες " τα λέμε " , δεν ξέρω
αν το εννοούσες ή αν ήταν τυχαίο
αν ήξερες πόσο , καρδιά μου , υποφέρω
που λείπει η φωνή σου , που λείπει η σιωπή σου
μου λείπουν οι στιγμές που ήμουν μαζί σου
και τώρα κοιτάζω μπροστά στον καθρέφτη
μ' ένα άδειο ποτήρι σπασμένο στο χέρι
το αίμα μου στάζει , μα αυτό δεν πειράζει.
Γιατί εσένα αν κοιτούσα
ξανά σε όνειρα χαμένα
γιατί το λάθος αγαπούσα
και ζούσα χρόνια μες το ψέμα.
Μπροστά στον καθρέφτη κοιτάζω και βλέπω
ένα άγνωστο πλάσμα , ένα δώρο χαμένο
κοιτάζω πως ήμουν , κοιτάζω πως είμαι
τελείωσε ο χρόνος μ' εκείνα που είπε
η νύχτα στο στόμα κι η αυγή στην ημέρα
σε ψάχνω , σε φτάνω σου λέω καλημέρα
μη φύγεις , μην τρέξεις δεν θα το αντέξω
και πάλι να χάσω και πάλι να τρέξω
στην τόση ομορφιά σου , στην τόση χαρά σου
στη ζάλη που έκρυβε η καυτή ματιά σου.
Γιατί εσένα αν κοιτούσα
ξανά σε όνειρα χαμένα
τα χείλη σου θα λαχταρούσα
να νιώσω στο δικό μου δέρμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
