| |
Ι. Τα ψάρια των ενυδρείων
Ξέχωρες πετούνε αγέλες σκύλων στον αέρα
-Ασφάλτινα παπούτσια που φοβούνται τα ύψη
που ορίζουν τα σύνορα των πολυκατοικιών
Αλίμονο… Ανάμεσα στα βουνά είναι δυνατός
Ο κίτρινος αέρας
-Το πιάνο ακούγεται πότε κοντά και πότε μακριά μου-
Πεύκα και έλατα συνωμοτούν με το διάβολο
Και αρχίζουν έναν παράξενο κρυφό χορό
Μακριά από τα πουκάμισα των μουσικών
Μακριά από την πλατεία
ΙΙ. Καλοντυμένοι Καρχαρίες
Στα βάθη της σκέψης των χωρικών
Τα βήματα οδηγούν σε μία σκηνή θεάτρου
Το κοινό έχει ματωμένα κεφάλια
Και κατεστραμμένα παιδικά παιχνίδια στην καρδιά του
Τα όνειρα των παιδιών
Φιλούνε τα χέρια της πρωταγωνίστριας
Και ο βυθός κλείνει εδώ αυτή τη νοσταλγική ιστορία
Που κάποτε θα είναι μυστήριο ακόμα και για μένα
Αν πράγματι συνέβη ή αν γεννήθηκε στο μυαλό μου
ΙΙΙ. Ένας τρούλος με το όνομα Μπρετόν
Τα πλούσια ταξίδια των θαλαμηγών
Κάποτε φτάνουν σε κάποιο προορισμό
Με δέντρα φτιαγμένα από βιβλία
Με άμμο φτιαγμένη από πορσελάνινες κούκλες
Με έναν ήλιο γεμάτο παράξενα φυτά
Ο καπετάνιος δεν ξέρει να κολυμπά
Και αγνοεί τα σύμβολα του καιρού και της πυξίδας
Σαν πέτρα σκάει από ψηλά
Σε ένα γήινο πατάρι
-Όπου κρύφτηκαν τα τελευταία σπάνια πουλιά
όπου οι ναοί θυμίζουν διαστημόπλοια έτοιμα να πετάξουν
Και η φωτιά της εκτόξευσης καίει τα μαλλιά των παιδιών
Χαρίζοντας τους κοχύλια και παράξενες μπάλες
Ενώ τα όνειρα χαμογελούν
Ενώ η άνοιξη δε λέει να τελειώσει
IV. Μαμά, είναι παράξενο αυτό το πηγάδι
Το γραφείο αυτό δεν αξίζει την αγάπη
Γι’ αυτό έχει κρυφτεί ύπουλα κάτω από το μοναστήρι της
Δεν αξίζει… Τα γέλια των κοριτσιών, τους ύμνους των αγγέλων
Αντίλαλοι μέσα στο δάσος με τους περιστερώνες
Γενειοφόροι αστερίες κατακρημνίζονται
Μέσα στην όπερα με τις φλογέρες
Το γραφείο αυτό πριν πεθάνει
Θα πετάξει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
