stixoi.info: o glaros

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

o glaros

Δεν ξέρω τι φουρτούνες τα φτερά σου έχουν κουράσει
Όμως ξέρω πως ο γλάρος κάπου θα ξαναπετάξει
Η ανάγκη όταν υπάρξει γιατί έμαθε στο χάος
Και ζηλεύω τα φτερά και που στο βλέμμα είσαι πράος
Πάτος δεν υπάρχει στον αιθέρα που χεις σπίτι
Εδώ χτίσανε πατρίδες σύνορα και φέρω ευθύνη
Εγώ, εμείς, οι άνθρωποι – το είδος που γκρεμίζει
Εσύ πετάς ελεύθερος μακριά απ το μετερίζι
Γιατί στους ουρανούς δεν έχετε πολέμους
τους ανέμους καρτερώ να ξεβολέψουν βολεμένους
κυνηγούς όπου για χρόνια πουλιά δολοφονούσαν
για φτερά απωθημένα εκδίκηση ζητούσαν
εξυμνούσαν και ζητούσαν πλούτη δόξα και παλάτια
μια ζωή εγκλωβισμένη σ αριθμούς και γης χωράφια
ρίχνω βλέμμα στα κατάρτια που φωλιάζεις
και παράπονο δεν φέρω που ποτέ δεν πλησιάζεις

θέλησα ν αγγίξω λίγη από την ομορφιά σου
μα με κοίταξες περίεργα εσύ κ η συντροφιά σου
πετάξατε μακριά εγώ στην γη μονάχη
αχ, πως τόλμησα που πίστεψα στο όνειρο και πάλι

και σου άπλωσα το χέρι περιμένοντας να έρθεις
ένα βήμα εμπρός και δυό πιο πίσω – ναι δεν θέλεις
διστάζεις πισινές κρατάς – τρομάζεις
σε δίδαξε η ασχήμια τα φτερά να διαφυλάττεις
γιατί νίκησες τους νόμους της βαρύτητας με τούτα
και το βάρος έχει πέσει στων ανθρώπων την καμπούρα
όπου βλέπουν όσα θέλουν κι όχι όσα γύρω υπάρχουν
αυτοσχέδιες ανάγκες μήπως έτσι αποδράσουν
απ την άνια – και δάκρυσα - βουτιά μες την παράνοια
ζηλεύω που απέδρασες από της γης την άπνοια
μα έχουν χαραχτεί κι εδώ τα βήματά σου
κάτι χνάρια που σημαίνουν πως πληγώθηκε η καρδιά σου
μακριά σου στέκω κι άλλο μην σ αγγίξω βεβηλώσω
την ελεύθερη μορφή σου κατά λάθος μην προδώσω
και αντίο πάω στο κρύο με το είδος που με λάβωσε
περήφανος πετάς ο αιθέρας σε αντάμωσε


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

teiresias 20-08-2012 @ 12:52	ρίχνω βλέμμα στα κατάρτια που φωλιάζεις και παράπονο δεν φέρω που ποτέ δεν πλησιάζεις ::yes.:: ::theos.::
Ναταλία... 20-08-2012 @ 13:45	Εδώ χτίσανε πατρίδες σύνορα και φέρω ευθύνη Εγώ, εμείς, οι άνθρωποι – το είδος που γκρεμίζει Εσύ πετάς ελεύθερος μακριά απ το μετερίζι Υπέροχο όλο ::yes.:: ::up.:: ::up.::
aridaios 20-08-2012 @ 16:48	θέλησα ν αγγίξω λίγη από την ομορφιά σου μα με κοίταξες περίεργα εσύ κ η συντροφιά σου ::oh.:: ::oh.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο