| |
Έχεις ακούσει ποτέ τη γύμνια χωρίς έρωτα;
Το κορμί που απλά σείεται σε μια ξένη ηδονή;
Λες και θα πείσει την αγάπη νομίζεις
Λες και θα αλλάξει χρώμα στον πόνο
[B]Δυο [/B]σώματα και [B]καμιά[/B] ψυχή
Μια σιωπή και μια κραυγή φυγής
Κάποτε έκανε έρωτα η ψυχή μου
Τώρα σε χείλη ξένα το κορμί αναζητά το ψέμα
Πόσα χείλη να μοιάζουν στα δικά σου;
Πόσα βράδια θα ακούω μια φωνή παραίσθησης
[I][B]Δεν υπάρχεις πια…
Ούτε εγώ…[/B][/I]Μονάχα κομμάτια ζωής
Να θυμίζουν τι απέμεινε
Τι διαλύεται στις έρημες νύχτες
Τι στραγγαλίζουν οι εραστές στα μεσάνυχτα
Μην έρθεις πίσω
Μονάχα γύρνα μου εκείνες τις νύχτες
Τον εαυτό που παράτησα στην πόρτα σου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
