| |
η ζωή να προχωρά και άτομα να φεύγουν. Οι "αγάπες" να σβήνουν. Και η ζωή να σε θέλει χαρούμενο. Να χαίρεσαι την κάθε της στιγμή.
Και συ υποκρίνεσαι. Υποκρίνεσαι και κουράζεσαι..
Και ακούγοντας μια μελωδία που σου θυμίζει τι είσαι, καταριέσαι για μια στιγμή την υποκρισία.
Ο βιολιστής..
Αυτός δε θέλει το ψεύτικο χαμόγελο σου..Με τη μελωδία του, σε παροτρίνει να κάψεις την μάσκα..
Γίνε εσύ..
Και συ ακούς. ακούς και σκέφτεσαι..
Συνέχισε καλέ μου βιολιστή,
και να θυμάσε πως, αυτός που τώρα κείτεται νεκρός ανάμεσα στα άτομα που αγάπησαν τον πλαστό του εαυτό, κάποτε ζούσε για το παίξιμό σου..
Για την μαγεία των νότων..
Γι'αυτή την παραίσθηση..
Συνέχισε καλέ μου βιολιστή
και γω θα σε θυμάμαι..
Κι αν κάποτε κάποιος σου ραγίσει την καρδιά κι αν η ζωή τελειώσει..
Εγώ θα σε περιμένω εδώ..Παίζοντας τη μελωδία σου..
Τότε ίσως καταλάβεις πως η ουσία της ζωής είναι μονάχα τα όνειρα και οι παραισθήσεις..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
