| |
Μια ανάσα μου χει κόψει το φώς
Μια ανάσα μου πληγώνει τη σιωπή
περπατούσα σαν χαμένη και σκεφτόμουν...
πως δεν έχει επιστροφή...
Έκλαιγα και με κοιτούσαν, μα δεν ένιωθα ντροπή
άδειοι ήτανε οι δρόμοι σαν το βλέμμα σου ψυχροί
έτσι όπως με κοιτούσες σαν να ήμασταν εχθροί...
Περπατούσα σαν χαμένη δύο η ώρα το πρωί
Τρέχαν δίπλα μου εικόνες
σε όλη τη διαδρομή, δεν θυμόμουν που πηγαίνω
για εσένα ήμουν ξένη και δεν ήξερα το γιατί...
Πρίν φύγω πές μου κάτι:
Πώς σκότωσες την αγάπη...
Πές μου για να καταλάβω να τη σώσω αν προλάβω...
Πές μου θές να σε μισώ όλα τώρα να τα σβήσω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
