| |
ήταν
κάπου 8 το βράδυ
το φως σχεδόν είχε πέσει
άρχισα να καταλαβαίνω
πλέον
αυτό, θα μπορούσε να είναι
μια ιδιαίτερη βραδιά
ο κόσμος ήταν ακριβώς όπως το πρωί:
ανήσυχος
ογκώδης
ατελείωτος.
έχω την αίσθηση ακόμα,
πως αυτοί που κυκλοφορούσαν με τόση μανία
απο το πρωί την time square
ήταν οι ίδιοι τώρα,
στο σούρουπο.
δε μπορώ να πω οτι αναγνώρισα έστω και μια φάτσα
απο όσους είδα το πρωί,
αλλά είναι τόσοι πολλοί
που κάλλιστα ο κόσμος εκεί είναι ένας μεγάλος οργανισμός
που λειτουργεί από μόνος του
νέα πρόσωπα,παλιά πρόσωπα,
ανακύκλωση!
δεν έχει σημασία ποιος,
αρκεί 2 ακόμα πόδια να περπατάνε αυτούς τους δρόμους
τότε σε είδα φίλε μου
σήκωσες την ταμπέλα σου περήφανα,
ζητώντας για λεφτά
ποτε δεν δίνω,
όμως εσύ,φαίνοταν οτι τα ζητούσες
τα είχες ανάγκη
περισσότερη
απο οποιονδήποτε άστεγο,
ζητιάνο,ρουφιάνο,
είχα δει.
ήρθα στο μέρος σου,σου έδωσα
50 σέντς περίπου.ένιωθα σαν να
έκανα επένδυση,
στην μεγαλύτερη
χρηματιστιριακή
επιχείριση του κόσμου.
ύστερα σκέφτηκα όλες
εκείνες τις φάτσες,
που δε πρόκειται να ξαναδώ ποτέ
σε κανέναν δρόμο
σε κανένα bar
πουθενά!
γιατι εδώ ο κόσμος ανακυκλώνεται,
είναι ένας ζωντανός μεγάλος οργανισμός.
νέα πρόσωπα,παλιά πρόσωπα,
δεν έχει σημασία.
αρκεί 2 ακόμα πόδια να περπατάνε αυτούς τους δρόμους
κι'έτσι ένιωσα και γω πως βοήθησα.
καθώς η νύχτα έπεφτε,και τα φώτα
γίνοταν
όλο και πιο
μεθυστικά.
με την πλατεία να υψώνεται στις περιστάσεις,
της φημισμένης αίγλης της.
εγώ τράβηξα τον δρόμο μου,
και συ
ύψωσες και πάλι περήφανα τη ταμπέλα σου
"i need money for weed"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
