| |
| | Η γιορτή |  | | | Ποίημα που αναζητεί συνθέτη | | |
Τσουγκρίσαμε με δυο μπουκάλια μπύρα.
«Γιορτή μεγάλη ξημερώνει», μού ’πες.
Η μάνα μου, βαρέθηκε τις σούπες.
Πικρόχορτα μαζεύει μπρος στη θύρα.
Αλήθεια, πότε συ φορούσες μαύρα;
Και πού ’ναι το γλυκό χαμόγελό σου;
Η μάνα μου, φωνάζει: «Να σού δώσου;».
Σε μι’ άλλη γριά που εγώ δεν την ξανάβρα.
«Μωρή, μη θέλεις να με φαρμακώσεις;».
«Κουνήσου από τη θέση σου!», λέει κείνη.
Αγάπη μου, τι κίτρινη έχεις γίνει!
Θα μέθυσες… Είσαι άμαθη της πόσης.
Μια τρίτη γριά ροβόλησε στη ρούγα.
«Η μάνα σου, ξεπάστρεψε την κόρη».
«Τι λες, καταραμένη γριά; Προχώρει!...».
Τής έριξα πετριά, μα στην φτερούγα.
«Γιορτή μεγάλη θα ’χουμε», ξανάπες.
Συμφώνησα, σχεδόν αφηρημένος.
Αν φύγεις, πώς θα πορευτώ ο καημένος;
«Δεν είν’», απάντησες, «καιρός γι’ αγάπες».
Ξεφύλλισα το μαύρο καλεντάρι.
Βρήκα του θάνατού σου την ημέρα.
Φέγγρισα το πορτί να πάρω αέρα.
Εσύ……… Άνοιξες του μαύρου καβαλάρη.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Αλέξανδρος
27-08-2012 @ 16:02 | Εξαιρετικό, συγχαρητήρια πραγματικά | | aridaios
27-08-2012 @ 16:49 | Μωρή, μη θέλεις να με φαρμακώσεις;».
«Κουνήσου από τη θέση σου!», λέει κείνη.
Αγάπη μου, τι κίτρινη έχεις γίνει!
Θα μέθυσες… Είσαι άμαθη της πόσης.
::oh.:: ::yes.:: | | Υπερευαισθητηρας
27-08-2012 @ 17:27 | Υψηλής αισθητικής ποίημα, πολύ σωστά γραμμένο και μου έδωσε ένα συναίσθημα δυνατό που θα με ακολουθει για πολύ. Φίλε Παναγιώτη. Πολύ δυνατό. | | vedova nera
27-08-2012 @ 23:45 | πάντα ιδιαίτερη γραφή ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
