|
| Γοργόνες | | | Η πιο άγρια σκέψη, η πιο άγρια μέθη
καλπάζει γοργά, ύστερα χάνεται.
Κυμάτων γητευτής, κάθε καρδιάς τριγμός
ανεξερεύνητος αστερισμός, με βλέπει.
Σε γύρευα στον ουρανό, κι όλο στη γη με φέρνεις
αγριοκέρασα και μέντα, αμύγδαλα γαλάζια
της θάλασσας τα κύματα, μία λευκή κοιλάδα
όταν αντίκρυσα τα χέρια σου λησμόνησα, τι λείπει
από της Μήλου την Αφροδίτη.
Μία πανσέληνος και μία άλλη
μία ζαριά και κάποια άλλη
σαν της ερήμου το σκυλί να γυροφέρνω
ήπια τ αθάνατο νερό από την κάθε όαση σου,
σκαλί-φιλί,φιλί-σκαλί στις ράγες σου διαβαίνω
σ΄ένα πετάρισμά σου βρήκα ουρανό
στο κοίταγμά σου φύτρωσαν πουλιά
κι όταν εσύ κρυφογελάς,
τι να τις κάνω τις γοργόνες;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση. | | |
|
monajia 29-08-2012 @ 23:10 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | elsa98 29-08-2012 @ 23:16 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.:: | | nadin1974 29-08-2012 @ 23:38 | http://www.youtube.com/watch?v=c2IQlGEFYUg&feature=player_detailpage | | ΚατεριναΘεωνα 29-08-2012 @ 23:56 | πολίτη Αχώνευτε
έντονο το ποίημα σου
δυό μέρες και δεν έχει πέσει ο βοριάς
κι αυτό το γαμημένο το φεγγάρι
αγριεύει τη θάλασσα
και δε μου ψυθίριζει απλά
φωνάζει για να τ ακούσουν όλοι
μην ψάχνατε για γοργόνες
τις έχω κατακρεουργήσει
αυτές είναι για τους βουρλισμένους τους ποιητές
όσο για την πανσέληνο
να ξέρατε τι σας περιμένει ::naugh.::
νομίζεις πως μου μουγκάθηκα και δεν του απάντησα?
δεν το συνηθίζω....................................................................
Το ποίημα σου του διάβασα
ααααα αυτός είναι πονηρός (μου λέει)επειδή ξέρει ότι δεν υπάρχουν γράφει
ΤΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΓΟΡΓΟΝΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 30-08-2012 @ 00:06 | κι όμως υπάρχουν γοργόνες.....στη στεριά αλλά κρυμμένες κι όταν φανερωθούν ,ζούμε στο έπακρο τη κάθε συγκίνηση που προσφέρουν......θαυμάσιο !!!!!!!!!!!! ::hug.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 30-08-2012 @ 07:16 | Σε γύρευα στον ουρανό, κι όλο στη γη με φέρνεις
αγριοκέρασα και μέντα, αμύγδαλα γαλάζια
της θάλασσας τα κύματα, μία λευκή κοιλάδα
όταν αντίκρυσα τα χέρια σου λησμόνησα, τι λείπει
από της Μήλου την Αφροδίτη.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | oneiropola 30-08-2012 @ 07:17 | Αγαπουλινι μουυυυυυυυυ Υπεροχο !!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | **Ηώς** 30-08-2012 @ 09:38 | όταν εσύ κρυφογελάς,
τι να τις κάνω τις γοργόνες;...........έλα μου ντε... | | Μαυρομαντηλού 30-08-2012 @ 17:13 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | νετη541 30-08-2012 @ 21:06 | ...δεν ξέρω τι πίνεις αλλά σου πάει!... | | ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ*** 11-10-2012 @ 01:30 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|