|
Λιγοστεύεις σιγά - σιγά...
Γίνεσαι σκιά,
ασώματη παρουσία.
Η εικόνα σου απροσδιόριστη
μειωμένης ευκρίνειας.
Τάχα φταίει ο εκδορέας χρόνος
ή μήπως οι λέξεις σου
επέβαλαν ν' αποσυρθείς
από την κυκλοφορία του ορατού;
Όπως και να' χει
μετά πολλών βασάνων
τελικά
σ' έπιασα και σ' έκλεισα
στη θυρίδα του μη απομνημόνευτου.
Έβαλα έναν τυχαίο κωδικό
για αεροστεγές σφράγισμα
του αναβράζοντος πόνου
και κλείνοντας τα μάτια
πέταξα σ' ένα κενό μνήμης
το κλειδί της.
(...άλλο ένα πολύτιμο
ξεχάστηκε στα αζήτητα..)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|