| |
Άλλη μια νύχτα που με βρίσκει
Χαμένη
Ανάμεσα σε σκισμένες εφημερίδες,
Μισοπαρατημένα επιτραπέζια,
Μια θάλασσα από ψεύτικα
Χαρτονομίσματα
Κι αν η ζωή,
Αν η ζωή ήταν μονόπολη,
Θα ήμουν σίγουρα
Κερδισμένη. Εκατομμυριούχα.
Άλλη μια νύχτα που με βρίσκει
Χαμένη
Να απορροφώ την ζέστη
Απ’τα πατώματα
Γιατί όσο κολλούσα τα χείλη
Σε καρδιές τρίτων
Κατέληγα πάντα να φιλώ
Το ψύχος. Ένα κουτάκι
Δόντια φυλάω,
Ένα ένα τα μάζεψα
Από κόλακες που έρχονταν
Στο σπίτι μου
Με χίλια γλυκά
Για να καταλήξουν
Να μου πίνουν το αίμα.
Άλλη μια νύχτα που με βρίσκει
Να κοιτώ τα πνιγμένα μου όνειρα
Να επιπλέουν σε μια γυάλα
Υγρές, δανεισμένες υποσχέσεις,
Καρτ ποστάλ από χώρες οικείες
Τόσο οικείες που δεν ξεχωρίζουν πια
Απ’τη ρουτίνα,
Καρτ ποστάλ σου λέω από χώρες οικείες,
Από ανθρώπους που μιλούσαν
Κάποτε
Την ίδια γλώσσαμε μένα.
Άλλη μια νύχτα χωρίς απρόσμενες
Επισκέψεις,
Μόνο η αμφιβολία βρήκε
Το χρόνο να μου αφήσει
Μια ανθοδέσμη μαύρα τριαντάφυλλα.
Κι εγώ, ν’ αμφισβητώ
Τη γνησιότητα των χρυσών αυγών
Που παρέλαβα χθες
Με το ταχυδρομείο,
Την αυθεντικότητα
Των μεταξένιων χαμόγελων
Που απαθανάτισα προχτές
Στα ξενέρωτα πάρτυ
Που επισκέπτηκα, έτσι για λίγο.
Κι εγώ ν’αμφισβητώ λοιπόν
Το μουδιασμένο κατεστημένο
Τα σάπια δεδομένα,
Τους πρώην δεδομένους
Ανθρώπους της ζωής μου.
Άλλη μια νύχτα που με βρίσκει
Χαμένη
Στο τελευταίο δάκρυ μιας μέρας
- Ουσιαστικά ατέλειωτης -
Που μοιάζει να τελειώνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
