| |
| | Σοννέτο Xxi |  | | | αναμνησεις της κάμαρης | | |
Μια ιστορία εχει βαριά-πένθο βαρύ θυμίζει-,
απ΄το βοργιά π΄ακούγεται, την χλοη σαν τρικυμίζει,
σάμπως , στήθη γερά που πέτρωσαν απ΄τον βαρύ τον πόνο,
καθώς ,κιτρινοχλώμιασαν τα' στερια παν στο χρονο.
Κι αγγιξε τα σκεπάσματα ,η λέξη του βαρδάρη,
κι αναγαλιάσαν οι κουπιές, οι μαύρες του βαρκάρη
πάνω σε άψυχα γραπτά,και τοίχο χαλασμένο,
σαν πέρναγε η θλίψη μου, απ΄το τζάμι το σπασμένο.
Μονάχη στο ξημέρωμα, μονάχη και στο δείλι,
έχει παρέα στο έρεβο, κατάξερο ασφοδίλι
σαν γυρνάει πεθαμένη ,στο περβάζι η θυμησή μου,
τρυκιμα κι η θλίψη πλάι ,στις κουρτίνες τις σχισμένες
που απ του καιρού την μήνη ,τρεμοπαίζουν ξεχασμένες,
και η κάμαρη αντηχάει, την ολόγυμνη φωνή μου.
Θανάσης Κρουστάλης
[I][/I][align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της | | | |
|
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-09-2012 @ 18:21 | τρυκιμα κι η θλίψη πλάι ,στις κουρτίνες τις σχισμένες
που απ του καιρού την μήνη ,τρεμοπαίζουν ξεχασμένες,
και η κάμαρη αντηχάει, την ολόγυμνη φωνή μου. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | monajia
05-09-2012 @ 18:22 | Μονάχη στο ξημέρωμα, μονάχη και στο δείλι,
έχει παρέα στο έρεβο, κατάξερο ασφοδίλι
σαν γυρνάει πεθαμένη ,στο περβάζι η θυμησή μου,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
05-09-2012 @ 21:16 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: | | nadin1974
05-09-2012 @ 21:24 | ...τρικυμά κι η θλίψη πλάι...
Καλό βράδυ Θανάση! ::sad.:: | | **Ηώς**
05-09-2012 @ 22:48 | διαφορετικό και όμορφο!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::blush.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
