Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132355 Τραγούδια, 270139 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Όχι δεν φτάνει η νοσταλγία
 
[font=Comic Sans Ms]
[color=Brown]
[B]Όχι δεν φτάνει η νοσταλγία[/B][/color]

Λούστηκα στο φως των φεγγαριών
Ακονίστηκα στο φως των δειλινών
Στις θάλασσες των οριζόντων
---------- κοκκίνισαν τα όνειρά μου

Κέντησα σταυροβελονιά
---------- στο πουκάμισο της πούλιας
ταξιδεύοντας φεγγερός διάττοντας
-------------------- ρομφαιοφόρος
ιππότης περιπλανώμενος
--------- στις τροχιές των αστεριών

Όχι δεν άλλαξα πολύ
Aμάραντος ακόμα ταξιδεύω,
-------------- κράζω κι’ ονειρεύομαι

Μόνο που οι εικόνες γίνονται λέξεις
-------- και τα φεγγάρια επίθετα
να κοσμούν λευκά χαρτιά

Όχι δεν άλλαξα πολύ, τροπαιολάγνος
σε δρόμους απάτητους ψάχνω ακόμα
---------------- το χρυσόμαλο δέρας

Μόνο που νιώθω πιο πολύ τη μοναξιά
------ καθώς βαδίζω μεσ’ το πλήθος
Κι’ ας βαδίζω τους ίδιους δρόμους
Κι’ ας φωνάζω τα ίδια συνθήματα

Ένας τοίχος υψώνεται μπροστά μου
κι’ ο χρόνος αδηφάγος
----- θωπεύει τις συντροφικές
---------------- λυσίκομες παντιέρες

Όχι δεν φτάνει η νοσταλγία
------ για ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.

5 Μαρτίου 2011
Γιάννης Ποταμιάνος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
nadin1974
05-09-2012 @ 23:20
Μόνο που νοιώθω πιο πολύ τη μοναξιά
-----------------καθώς βαδίζω μεσ' στο πλήθος!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ο Γέροντας
05-09-2012 @ 23:28
Όχι δεν άλλαξα πολύ
Aμάραντος ακόμα ταξιδεύω,
------------ κράζω κι’ ονειρεύομαι ::yes.:: ::up.:: ::up.::
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΡΑΚΟΒΙΤΗΣ
06-09-2012 @ 01:51
::up.::
ΚατεριναΘεωνα
06-09-2012 @ 02:11
Μόνο που νιώθω πιο πολύ τη μοναξιά
-------- καθώς βαδίζω μεσ’ το πλήθος
Κι’ ας βαδίζω τους ίδιους δρόμους
Κι’ ας φωνάζω τα ίδια συνθήματα

το χαρτί Γιάννη είναι ο ηθικός αυτουργός της μοναξιάς
σε κάνει να την αποζητάς ακόμα κι όταν δεν υπάρχει
σαν ιδιότητα του ποιητή και όχι της καθημερινότητας
::smile.::
υπέροχο ποίημα!!!! καλό ξημέρωμα
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
06-09-2012 @ 07:19
ιππότης περιπλανώμενος
-------- στις τροχιές των αστεριών



καλημερα..........!!!!!!!!!!!
heardline
06-09-2012 @ 09:37
Καλό στο σύνολό του, αν και σε μερικά σημεία δεν είναι τόσο ξεκάθαρο το νόημα, αλλά για τα δεδομένα της σελίδας εδώ κορυφαίο...........
mipezia
06-09-2012 @ 10:00
Ωραίο !!!!!!!!!!!!!!1
::up.:: ::up.::
barboutsala
06-09-2012 @ 10:39
τι να μου κάνει η νοσταλγία, εδώ θέλω δυο λεξοτανιλ ρε αδερφάκι μου
Αγνή
06-09-2012 @ 14:08
τα φεγγάρια επίθετα
υπέροχο Γιάννη, απόλαυση η ατμόσφαιρά σου....!!!
Plannet Voice
06-09-2012 @ 16:48
Πάρα πολύ ωραίο................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
06-09-2012 @ 17:26
Όχι δεν φτάνει η νοσταλγία
--------- για ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~~~~ ΔΡΑΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiromoy
06-09-2012 @ 17:35
::up.:: ::up.:: ::up.::
φραγκοσυριανος
07-09-2012 @ 12:46
Όχι δεν άλλαξα πολύ
Aμάραντος ακόμα ταξιδεύω,
------------ κράζω κι’ ονειρεύομαι

Μόνο που οι εικόνες γίνονται λέξεις
-------- και τα φεγγάρια επίθετα
να κοσμούν λευκά χαρτιά

Όχι δεν άλλαξα πολύ, τροπαιολάγνος
σε δρόμους απάτητους ψάχνω ακόμα
-------------- το χρυσόμαλο δέρας ::up.:: ::up.:: ::up.::
Βασίλης Μ.
07-09-2012 @ 14:07
"Όχι δεν άλλαξα πολύ..."
::up.::
Με την έννοια που καταλαβαίνω,
ας μην αλλάξεις ποτέ...
Θαυμάσιο!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Augustine
21-09-2012 @ 22:39
Απλά ΥΠΕΡΟΧΟ! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο