| |
| | Τα Παραμυθια |  | | |
Η μαμά μου λεγε παραμύθια τα βράδια.
Θα ‘μουν δε θα ‘μουν 6 ετών, εκεί όπου η αγάπη κρύβεται και αυτή σε βρίσκει, εκεί που παίρνεις ότι αξίζεις, γιατί ο κόσμος χωρίζεται σε καλούς και κακούς.
Έναν ωραίο πρίγκηπα, με άμαξες και θρόνους
Εμπόδια μικρά μα όχι ακατόρθωτα, στο τέλος εσύ να βγαίνεις νικητής.
Τα πρωινά τα κάστρα έπεφταν , τα φώτα εσβηναν
και ο κοσμος ορθωνοταν αναποδα, μα τα τερατα του παραμυθιου εμεναν ιδια,
ισως λιγο πιο δυσκολο να τα αντιληφθεις, τερατα μυθολογικα να μη μπορεις να δεις,
αλλα επρεπε σιγουρα να φυλαχθεις.
Και που καιρος για πριγκηπες, κάθε πρωι που τα βιβλια εκλειναν,
να ξεχνας ότι εμαθες γιατι οι ευτυχισμενοι ερωτες δε χωρουν στο δικο σου παραμυθι.
Τα βραδια ξανα οι φαντασιες ξυπνουσαν σε χωρους παντα ελεημονες
με ετοιμο φαγητο στο τραπεζι, τα πρωινα ο κοσμος αδειαζε
αφου η συνταξη της μανας θα ταν δε θα ταν 400 Ε..
Κι υστερα ονειρευοσουν και τους φιλους που καναν οι ηρωες στα βιβλια, γιατι οι δικοι σου εμαθαν τι θα πει συμφερον. Ψεμματα τα παραμυθια σου λεγαν για σχεσεις ανιδιοτελεις, δυνατες και αληθινες.
Όλα εκεινα που θα σε κανουν να γελας, να ερωτευεσαι , να ζεις, να αγαπας..
τα βρηκα όλα στα στοργικα λογια της μανας τα βραδια.
Να ποναω που δε μπορω να αγγιξω τα ακατορθωτα.
Να σκεφτομαι παλατια.
Εκει που θα κραταω εσενα, χωρις να νοιωθω μιση.
Η μαμα με εμαθε παραμυθια, δε με εμαθε όμως τη ζωη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | "We were the lovers who strolled through green fields" | | | |
|
nadin1974
12-09-2012 @ 01:56 | ...γιατί οι ευτυχισμένοι έρωτες
δε χωρούν στο δικό σου παραμύθι!
::yes.:: ::no.:: | | monajia
12-09-2012 @ 09:20 | Η μαμα με εμαθε παραμυθια, δε με εμαθε όμως τη ζωη.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | barboutsala
12-09-2012 @ 10:11 | ρε παιδιά, αφού ανοίξαν τα σχολεία γιατί τριγυρνούν ακόμα τα πιτσιρίκια ανάμεσά μας; | | Μαυρομαντηλού
12-09-2012 @ 17:14 | Όλα εκεινα που θα σε κανουν να γελας, να ερωτευεσαι , να ζεις, να αγαπας..
τα βρηκα όλα στα στοργικα λογια της μανας τα βραδια.
Να ποναω που δε μπορω να αγγιξω τα ακατορθωτα.
Να σκεφτομαι παλατια.
Εκει που θα κραταω εσενα, χωρις να νοιωθω μιση.
Η μαμα με εμαθε παραμυθια, δε με εμαθε όμως τη ζωη.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εμένα μου έλεγε παραμύθια ο μπαμπάς μου.Και μάλιστα δικής του φαντασίας παρακαλώ!!!!!!!!!!! ε, τί τώρα , θα παίρναμε... ετοιματζίδικα????????????????
Εγώ πάντως ξύπνησα από τα παραμύθια όταν βγήκα στην αγορά εργασίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | | Angel_eyes
13-09-2012 @ 00:20 | Ευχαριστω ολους για τα σχολια σας.. Βεβαια πιο πολυ με τρελαινουν τα αρνητικα... ::razz2.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
