Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην ανηφόρα της ζωής
 
ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Στην ανηφόρα της ζωής
το δρόμο τράβηξα νωρίς
ποτέ δεν μπόρεσα να δω
αυτό που κάνω αν είναι λάθος ή σωστό.

Κουράστηκα από μικρός
το θύμα να ‘μαι συνεχώς
βαρύ φορτίο και ζυγός
να είμαι και πατέρας κι αδερφός.

Βαρέθηκα μέσ’ τη ζωή
να είμαι το καλό παιδί
της μάνας μου ο πρώτος γιός
και του πατέρα μου να είμαι παραγιός.

Γεμάτο μίσος και ψευτιά
οι άνθρωποι μέσ’ το ντουνιά
κουράστηκα πια ν’ αγαπώ
χωρίς ν’ ακούσω ένα ‘φχαριστώ.

Κι οι έρωτες περαστικοί
εφήμεροι και βιαστικοί
σαν δυο γουλιές κρασί παλιό
ποτέ δε χόρτασα τη γλύκα τους να πιώ.

Και μια αγάπη μου παλιά
μού ‘κανε πέτρα την καρδιά
με πλήγωσε με απονιά
γιατί δεν μπόρεσα να δώσω πιο πολλά.

Βασανισμένο μου κορμί
σε δέρνουν όλοι οι καιροί
πότε πια θα ξεκουραστείς
να βρεις αγάπη κι αγκαλιά να ζεσταθείς.

Νίκος Τσίγκος




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Νικος Τσίγκος
 
Γιάννης Ποταμιάνος
13-09-2012 @ 08:40
Καλογραμμένο και απ' τη ζωή βγαλμένο!
Καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.::
barboutsala
13-09-2012 @ 10:06
κι αυτό μάλλον είναι ο αναστεναγμός του αηδονιού που έλεγε ο σύντροφος καρδερίνης ακριβώς πριν - το κύμα πότε θα κοχλάσει;
monajia
13-09-2012 @ 10:53
ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΟ....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
13-09-2012 @ 12:13
Γεμάτο μίσος και ψευτιά
οι άνθρωποι μέσ’ το ντουνιά
κουράστηκα πια ν’ αγαπώ
χωρίς ν’ ακούσω ένα ‘φχαριστώ

Όλο υπέροχο με άγγιξε ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
13-09-2012 @ 18:12
πότε πια θα ξεκουραστείς
να βρεις αγάπη κι αγκαλιά να ζεσταθείς.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο