| |
Ανάμεσα στα άγρια
τα χόρτα του αγρού
άνθη πνιγμένα άδικα
πεθαίνουνε παντού
μαζί και το χαμόγελο
που σβήνει από τα χείλη
μονάχο κάπου απόμερα
δύει πριν ανατείλει
το άρωμα του χάνεται
παγώνουνε τα μάτια
πετά η χαρά δεν πιάνεται
σκορπίζει σε κομμάτια
έτσι, με βλέμμα σκυθρωπό
απ' των πολλών τη λήθη
βρίσκουνε θάνατο αργό
τα άνθη από τα πλήθη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
