| |
Η ζωη μου ειναι αδεια απο σενα
Μερες αμετρητες περναν χωρις εσενα
Χριστουγεννα που ερχονται δεν θα'μαστε μαζι
Πικρη κ αδικη που ειναι η ζωη
Φωτα της πολης μου φωναζουνε σιγη
Οι δρομοι κρυοι ειναι κ αδειανοι
Σε λιγο παω για δουλεια
Κ παλι θα πω πως ειμαι καλα
Τα ματια μου εχουν στερεψει απο δακρυα
Σταγονα δεν πεφτει κ η φωτια μου σβηνει σιγανα
Το βραδυ μου'πες σ'αγαπω κ ηταν πρωι για σενα
Κοιμηθηκα με ονειρο ζεστο
Μα οταν ξυμπησα δεν βρηκα εσενα
Για μενα αρχισαν οι διακοπες
Παμε να κατσουμε σου Μπιρδα το σπιτακι?
Θα το'λεγα, μα ο δρομος μου θα'ταν μακρυς
Ηπειρο θα χρειαζοτανε ν'αλλαξω
Γι'αυτο σιωπω κ δεν σου βαζω λιγες ιδεες
Ουτε ονειρα κ ελπιδες να με δεις
Εγω θα ζω οσο θα ζεις
κ ξερω παλι θα με δεις
Μην σου περναει απ'το μυαλο
πως δεν θα ερθω να σε δω
Αγαπη μου παντοτινη,
παλι θα ειμαστε μαζι
Μην χανεις ποτε αυτη την ελπιδα
γιατι ειμαι σιγουρη γι'αυτο
Θα δεις πως καποια μερα
στην πορτα σου ξανα θα μ'αντικρυσεις
θα με φιλησεις κ θα μου πεις το
σ'αγαπω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
