| |
Η μοναξια εχει πικρη γευση
κι η λυπη θα μας διαλυσει...
αυτο κανει διαλυει...
Θα επιανα το χερι σου
αν μου το εδινες...
θα το κραταγα σφιχτα
κι ας μην εχω πια χερια...
με την σιωπη που μου δινεις
μονο στιχους μπορω να γραψω...
σου φοραω κουστουμια μασκες και φωνες
αναλογα με τις αποχρωσεις της διαθεσης μου...
κι εσυ δεν φερνεις καμια αντιρρηση...
θα ηθελα πολυ να σε ταραξω...
να αρχισω να ουρλιαζω μεσα στα ονειρα σου...
ο χρονος γελαει μεσα στους καθρεφτες
χαραζεται στο προσωπο μου σαν καυτο δακρυ...
στριφογυρναω το μολυβι στα δαχτυλα μου
λες και ειναι περιστροφο...
τοποθετω την μια λεξη μετα την αλλη
μεσα σε μια διεστραμενη ρουλετα...
μεχρι το τελος θα ειμαι νεκρη...
μεθυσμενα τραγουδια συντροφευουν τις σκεψεις μου
για εκεινους που εφυγαν,γυρισαν και χαθηκαν για παντα...
καθε σεναριο μου κανει...
γελοιο ε...?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
