| |
δεν ειχα τη δυναμη να τα ξεσκεπασω
ηταν γυναικα εξυπνη ετσι λεγανε
με λιγοστα δοντια και μαλλια
προσωπο μαυρο σχεδον γυφτικο
και αναπνοη που μυριζε ουισκι
η δυσωδια που εβγαζε το κορμι της
αγνωστο το γιατι ηταν φοβερη
οι συναδελφοι δεν αντεχαν ουτε λεπτο κοντα της
τα παιδια το διαλαλουσαν οτι βρωμαει
τα παραθυρα ανοιγαν στο περασμα της
και η μποχα εμενε αεναη της καταστροφικης της πορειας δειχτης
ειχα μια συμπαθεια προς το προσωππο της αλλα δεν τολμουσα
να αντιμιλησω
βρωμουσε πραγματι αλλα
ηταν χαριτωμενος ανθρωπος
που θα σε καλημεριζε εγκαρδια και θα ενδιαφεροταν για σενα
χηρα με τρια η 4 παιδια
δε θυμαμαι
θυμαμαι τα λογια του διευθυντη σοβαρα και αστεια
δεν
αντεχεται αλλο θα παρω τηλεφωνο να την μεταθεσουν αλλου.και δωστου
πειραγματα και πιθανες αιτιες της δυσαρεστης οσμης.αυτη δεν το νιωθε \
δεν καταλαβαινε καλυτερα
κι εφυγε πραγματι
την πηγανε αλλου
και μαθευτηκε οτι αρρωστησε
τα ιδια διευθυντικα χειλη ψελλισαν σχεδον λυπημενα
κριμα επαθε αιμορραγια
και ο καρκινος εκανε μετασταση
και θα αρχισει χημειοθεραπειες
απνευστι εβγαιναν τα λογια
δεν ξερω αν η κοροιδια και η δυσφορια
ειχε μετατραπει σε συναδελφικη αλληλεγγυη
σ ε ανθρωπινη εξιστορηση του πονου
η πραγματικο εγκαρδιο ενδιαφερον που ανυψωνει..................................................
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
