| |
| | Βωμός των παραισθήσεων |  | | |
Είναι η ζωή μου μια κλωστή και εγώ ακροβάτης.
Πυροβατώ σε όνειρα κι ισορροπώ,
κοντάρι μου οι καπνοί
και το χαμόγελό μου πλατύ…και κόκκινο.
Δυο δισκία ευτυχίας καρφωμένα στα χείλη μου
το κρατούν για πάντα εκεί…
Δάκρια ψεύτικα, ασημένια
χαράζουν το πρόσωπό μου
γιατί δεν κλαίω πια.
Έχω χαθεί σε κόσμους που κλαις,
μονάχα όταν βρίσκεις το δρόμο του γυρισμού.
Η πολύχρωμή μου στολή είναι γεμάτη κουδουνάκια
μου τα δώσαν στην αρχή, για να μη χάνομαι.
-μεγάλο ψέμα-
Ήταν για να μπορεί να με βρει ο δρόμος!
Ίσως λοιπόν να μην είμαι ακροβάτης,
απλά ένας σαλτιμπάγκος
Ίσως η ζωή να μην είναι μια κλωστή,
μα ένα τεράστιο τσίρκο.
Ένα τσίρκο που άλλοι ελέγχουν αντί για ΄μένα
Κάθονται ανάμεσα στο κοινό με τα γυαλιστερά τους κοστούμια
και χαμογελούν…
Με ψεύτικα χαμόγελα, σαν το δικό μου.
Όλοι οι άλλοι απλά κοιτάζουν.
Κοιτούν με μάτια γεμάτα αδιαφορία, φόβο, απάθεια κι απέχθεια
κι όταν σβήσουν τα φώτα, με κατακερματίζουν
Και με πουλούν…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Can i play with madness? | | | |
|
FREETHINKING
26-09-2012 @ 07:10 | .....και με πουλουν!!Εξαιρετικο! ::theos.:: | | peiraiotissa
26-09-2012 @ 09:09 | Γεια σου ρε τομάρι.....εμένα είναι αληθινό το χαμόγελο! ::hug.:: | | monajia
26-09-2012 @ 09:32 | ΕΞΟΧΟ.....................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Σμαραγδα 2,17
26-09-2012 @ 09:37 | λογια δυνατά!! ::up.:: | | ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
26-09-2012 @ 18:41 | Ήταν για να μπορεί να με βρει ο δρόμος! ::wink.::
ωραιος!!! | | Μαυρομαντηλού
26-09-2012 @ 18:45 | Όλοι οι άλλοι απλά κοιτάζουν.
Κοιτούν με μάτια γεμάτα αδιαφορία, φόβο, απάθεια κι απέχθεια
κι όταν σβήσουν τα φώτα, με κατακερματίζουν
Και με πουλούν…
| | Υποκρισία
28-09-2012 @ 05:42 | κι αυτουνου ειναι αθηνα! ::hug.:: ολα του ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
