| |
| | Εκ βαθέων εκέκραξά Σοι |  | | |
Α! ήταν αλήθεια τραγικό απ' την αρρώστια να αργοσβήνει, νέο παιδί και όμορφο πολύ, είχε όλη τη ζωή μπροστά του. Τα γονικά του πιότερο ασπρίσαν και γεράσαν, αφότου εκλεκτοί επιστήμονες απόλυτα εδηλώσαν και κατηγορηματκά περί του ανιάτου της ασθενείας.
Ο δύστυχος πατέρας του άκουσε πως κάπου τριγυρίζει κάποιος περίεργος και θαυματοποιός, τον λέγαν μερικοί, άλλοι αλλοπαρμένο. Τον κάλεσε να 'ρθει, στερνή ελπίδα για το γιο του.
Κι ήρθε. Τα χέρια του απαλά ακούμπησε στο μέτωπο του άρρωστου παιδιού και με κλειστά τα μάτια προσευχήθηκε στον Μέγα Ελεήμονα. Ύστερα, καληνύχτησε κι έφυγε, χωρίς άλλα να πει.
Τις μέρες που ακολούθησαν το παιδί σαν να έγιανε λιγάκι. Τις άλλες τις κατοπινές ακόμη πιο καλά.
Προσήλθαν ασφαλώς οι εκλεκτοί επιστήμονες να μελετήσουν το φαινόμενο εμβριθώς, ώστε εν συνεχεία αρμοδίως να αποφανθούν. "Η φύσις" απεφάνθησαν "ενεργεί με τρόπους ανεξήγητους και θαυμαστούς ενίοτε. Είναι βεβαίως σημαντικοτάτη και η συμβολή μας, οι διαγνώσεις μας καθώς και η δέουσα και ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή".
Ο γέροντας πατέρας ήτανε άνθρωπος ήσυχος και βολικός. Τους ευχαρίστησε με ευγένεια εξαιρετική. Όμως, σαν φύγαν, δεν το λησμόνησε με ευγνωμοσύνη αληθινή να κάνει το σταυρό του και να πει το Δόξα Σοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Έπεα πτερόεντα | | | |
|
giannis0911
27-09-2012 @ 18:37 | Δόξα σοι, για τον έναν που εσώθη απ την ασθένεια την ανίατη. Για τους μυριάδες που πεθαινουν, τι ; | | ροβολος
27-09-2012 @ 18:55 | Γιάννη το σχόλιό σου σεβαστό. Ίσως είναι αφέλεια να πιστεύω, θεωρώ όμως πως είναι αλαζονεία και ύβρις να δηλώνω ότι επίσταμαι. | | monajia
27-09-2012 @ 19:37 | ΘΑΥΜΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ...
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
