πέταγμα βυθού στην παλάμη των δακρύων
άγγιγμα ουρανού όταν δεν φοβάσαι
τη φωτιά σου καις απεργία των ταμίων
μόνη σου σαν λες
από δω και πέρα θα κοιμάσαι
μοιάζει η ζωή σαν έρημο λιμάνι
πλοία και σιωπή στο ίδιο σου χαρμάνι
νύσταξες νωρίς δε θες να διεκδικήσεις
άρπαξε φιλί πες ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ
ΞΕΧΝΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΔΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΕΙΣΑΙ ΠΑΛΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗ ΣΟΥ ΑΕΤΟΣ
ΞΕΧΝΑ ΤΗ ΦΥΓΗ ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΠΑΜΕ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΓΑΠΗ.....ΕΣΥ
ήμουνα καιρο σκονισμένο ρολόι
στο συρτάρι σου
τώρα προσπαθώ
να γίνω το φεγγάρι σου
πόσο σε αγαπώ δεν έχεις μάθει
μα θα σου το πω
φιλί κι αγκάθι έχει η σιωπή
όταν τη μαλώνεις
μοιάζει η κραυγή
πληγίτσα που ματώνεις
πέρασα πολλά μέχρι να προλάβω
στην ακτή του νου εγωισμο να σκαψω
πήγα στα βαθιά κοχύλια του ουρανού μου
να βρω αγκυρα του πιο κρυφού εαυτού μου
και ξεχναώ τ απαλιά
δεν θυμίζουν αγκαλιά
νέα έχω τωρά φτερά
στα ονειρά πηγαίνω με καρδιά
με καρδια΄ζωή μου αλλιώς παραμύθι το όνειρο και μάλιστα της ΧΑΛΙΜΑΣ
κι εσύ εκεί μέσα δε χωράς!!!
με καρδια΄ζωή μου αλλιώς παραμύθι το όνειρο και μάλιστα της ΧΑΛΙΜΑΣ
κι εσύ εκεί μέσα δε χωράς!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΖΩΗ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
::up.:: ::up.:: ::up.::
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
