| |
Ο ΚΑΗΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
Ο καημός της αγάπης που χάθηκε
Ζει κρυμμένος βαθιά στ’ απροσπέλαστο βλέμμα
Στα σφιγμένα τα χείλη μου στάθηκε
Μια πνιγμένη κραυγή και του γέλιου το ψέμα.
Η σκιά που παρέα βαδίζουμε
Ειν’ ο μαύρος καημός της βαθιάς απουσίας
Την κρυφή μου πληγή ψηλαφίζουμε
Κι είναι πάντα εκεί δυο φιλιά προδοσίας.
Το φιλί παγωμένο στη μνήμη
Κι η αφή του λεπίδι ψυχρό
Η χαμένη αγάπη ταξίμι
Στεναγμός σε τραγούδι πικρό.
Στην καρδιά μου κρυμμένο αγρίμι
Και τις σάρκες μου τρως χωρισμέ
Των ματιών μου θα πίνεις τ’ ασήμι
Να μεθάς κάθε μέρα καημέ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
