Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μεσημβρινή νοσταλγία
 στη γύρη μιας καρδιάς ,γεννιούνται του κόσμου τα άνθη
 
Να ΄ξερες πως νοστάλγησε η γέρικη καρδούλα
ενα αεράκι ,τα ξερόφυλλα, τα ρημαδιά να σείσει,
που εγέρασε η ζήση μου, μα η ψυχή μικρούλα
αγέραστη ορφάνεψε,σ΄ αγάπη που΄χει σβήσει.

Κι ότι έχει μείνει να αγαπά, σάμπως να μοιάζει ξένο,
θύμησα ,που την πήρανε της ξεγνοιασιάς τα πλοία,
φθαρτή ομορφιά και ανέξοδο, έρωτα ξεφτισμένο,
κουφάρι που΄μεινε μισό, στων χρόνων τα θηρία.

Μα τ΄αεράκι προσδοκά,- και φτάνει ετούτο μόνο-
για να σκυρτίσει η καρδιά ξανά στο πέρασμά του,
φορές, αρκούν οι θύμησες εμπρός στον κρύο πόνο,
κι οι ομορφιές οι αλλοτινές , γλυστράνε του θανάτου.



Θανάσης Κρουστάλης

[I][/I][I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
monajia
28-09-2012 @ 15:40
Κι ότι έχει μείνει να αγαπά, σάμπως να μοιάζει ξένο,
θύμησα ,που την πήρανε της ξεγνοιασιάς τα πλοία,
φθαρτή ομορφιά και ανέξοδο, έρωτα ξεφτισμένο,
κουφάρι που΄μεινε ορφανό, στων χρόνων τα θηρία.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nadin1974
28-09-2012 @ 16:26
..Μα τ΄αεράκι προσδοκά,-και φτάνει ετούτο μόνο-
για να σκιρτήσει η καρδιά ξανά στο πέρασμά του!

Θανάση μας μελαγχόλησες...
με τη μεσημβρινή σου νοσταλγία!
αλλά κλείνεις το υπέροχο ποίημά σου...
με μια νότα αισιοδοξίας!
Είναι υπέροχο!!
::theos.:: ::yes.:: ::smile.::
**Ηώς**
28-09-2012 @ 17:12
στη γύρη μιας καρδιάς ,γεννιούνται του κόσμου τα άνθη...
τι απάνεμη μεγαλωσύνη είναι αυτή;;;;;;;;;;;;
::love.:: ::angel.:: ::angel.::
mipezia
28-09-2012 @ 18:08
::up.:: ::up.:: ::up.::
FREETHINKING
28-09-2012 @ 20:27
...στη γυρη μιας καρδιας...γεννιουνται του κοσμου τα ανθη!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
28-09-2012 @ 21:03
Κι ότι έχει μείνει να αγαπά, σάμπως να μοιάζει ξένο,
θύμησα ,που την πήρανε της ξεγνοιασιάς τα πλοία,
φθαρτή ομορφιά και ανέξοδο, έρωτα ξεφτισμένο,
κουφάρι που΄μεινε ορφανό, στων χρόνων τα θηρία. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Vicky mouse
28-09-2012 @ 21:59
στη γύρη μιας καρδιάς ,γεννιούνται του κόσμου τα άνθη........
πάντα!!!!! πανέμορφο!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο