| |
Δώς μου Ζωή χρυσά μαλλιά
Και τη Σελήνη δώς μου μάσκα να φορέσω
Αστέρια ντύσε τα παλιά
Και μια γιρλάντα από νεφέλες θα σου πλέξω...
Αγκάλιασέ με μια στιγμή
Και δάνεισέ μου της αγάπης δυο πλανήτες
Πεντόβολα παίζω Ζωή
Με τους χιλιάδες λυπημένους σου κομήτες...
Άκου τη γη πώς μου μιλά!
Ρουφώ τον ψίθυρο που πέφτει με τα φύλλα
Διώχνω τα σύννεφα μακριά
Βλέπω τα μάτια του.. μονάκριβα ζαφείρια...
Και τα ρολόγια σταματώ
Σε μια στιγμή που δολοφόνησε το χρόνο
Δώς μου το κώνειο να πιω
Τούτη η απόσταση δε νίκησε τον πόνο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
