stixoi.info: Ματωμένη νύχτα "…

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ματωμένη νύχτα "…

Ακροβατεί η " Τέχνη "…
σε γέφυρες που βουλιάζουν…
στίχους που εκπορνεύονται…
χρώματα δίχως " χρώμα "…
καλλιτεχνικά θραύσματα…
ο ποιητής μεταμορφώνεται σε πατρόνο…
η δημιουργός σε Μήδεια…
χειροκροτήματα κρυμμένα σε ναρκοπέδια…
μάχες βυθισμένες στην έρημο…
οι δήθεν παίζουν ζάρια στις εκκλησίες…
ανάβουν τα κεριά ανάποδα…

Ματωμένη η νύχτα…
κρέμασαν τους στίχους με μανταλάκια…
στο κοντάρι ενός πλανόδιου λαχειοπώλη…
με πινέλα νωπά από κόκκινο…
έγραφαν σε πλακάτ μιας διαδήλωσης…
ούτε ένα σύνθημα…
ούτε μια κραυγή…
τα λοστάρια μπερδεμένα με κλομπ…
οι μπάτσοι συνόδευαν τους αιρετικούς…
οι πολιτικοί χόρευαν…
πάνω σε τσαλακωμένα νομοσχέδια…
οι καλλιτέχνες έγλειφαν τους χαφιέδες…
εκλιπαρούσαν…
για ένα επίδομα αυτοσυντήρησης…
κι οι περαστικοί…
έκαναν πλιάτσικο σε ρουσφέτια…

Ματωμένη η νύχτα…
δραπέτευσα απ’ την άμορφη μάζα…
χαμόγελα ανακατεμένα με περιττώματα…
πεινασμένα σκυλιά…
διαπραγματεύονταν με τρωκτικά…
έτρεχα σαν δαίμονας…
πάνω απ’ τον θόλο της νύχτας…
μια τζούρα ανάσα από διάφανο οξυγόνο…
γυμνός κρύωνα…
βύθισα τα δάχτυλα στις τσέπες…
έβγαλα χαρτιά σημαδεμένα από γράμματα…
οι τελευταίες αράδες που έγραψα…
άναψα φωτιά…
ένα τελευταίο τσιγάρο…
άκουγα το αλφαβητάρι τρίζοντας…
γράμμα γράμμα να πεθαίνει…
ούτε ένα δάκρυ…
ούτε ένα αναφιλητό…
ούτε μια αίσθηση…

Κρύωνα…
πολυτιμότερη η θαλπωρή της ψυχής…
από τους στίχους μου που έκαιγα…
έτσι κι αλλιώς κάθε νύχτα…
κάποιος ρουφιάνος κατέδιδε ένα ποίημα…
κάποια πόρνη σκούπιζε το σπέρμα με έναν στίχο…
στύση και οργασμοί ανακατεμένοι…
έτσι έμαθαν να γαμούν την " Ζωή "…
για την παρ-αίσθηση…
μιας " Καληνύχτας "…

Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

horseman 04-10-2012 @ 00:22	http://www.youtube.com/watch?v=egaMwsb-TlI
monajia 04-10-2012 @ 09:55	Κρύωνα… πολυτιμότερη η θαλπωρή της ψυχής… από τους στίχους μου που έκαιγα… έτσι κι αλλιώς κάθε νύχτα… κάποιος ρουφιάνος κατέδιδε ένα ποίημα… κάποια πόρνη σκούπιζε το σπέρμα με έναν στίχο… στύση και οργασμοί ανακατεμένοι… έτσι έμαθαν να γαμούν την " Ζωή "… για την παρ-αίσθηση… μιας " Καληνύχτας "… ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος 04-10-2012 @ 11:33	Ένας Στέλιος πέρα απ' το έρωτα, ένα ηφαίστειο αγανάκτησης που περιμένει τον σπινθήρα του Μου άρεσε ..... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
horseman 04-10-2012 @ 21:34	Γνωρίζεις την αφή από τις λέξεις μου... πόσα χρόνια Γιάννη... πρωτεργάτης ο έρωτας... μα υπάρχει μέσα στην ζωή... με ποιό δικαίωμα θα αγνοήσει ο ποιητής... τις κακεντρέχειες των χάρτινων ομοιωμάτων... που μολύνουν την ψυχή... Να είσαι καλά... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Odys seus 04-10-2012 @ 22:43	Λεπίδες αιχμηρές γράφουν τις λέξεις... Σπάνε προσωπεία... Αφήνοντας γυμνή την Αλήθεια...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο