| |
της Κυριακής τ’ απόβραδο, καθώς λυγίζει η μέρα
παίρνει μαζί τα όνειρα και πάλι απ’ τη Δευτέρα
ο κόσμος κάνει όνειρα ως το Σαββάτο βράδυ
να ζεί και να πορεύεται, μ’ ενός ονείρου χάδι
.............................................................................
Για χάζεψε τα όνειρα, του κόσμου τα λαμπρά
και δες από τη λάμψη τους σκοτάδια αν φωτίζουν
τυφλά, όπου τα βήματα, το φως αν τους χαρίζουν
ή μήπως ξεθωριάζουνε και γίνονται θαμπά
ο χρόνος που τα τύλιξε, στης λησμονιάς τη λήθη
τα νίκησε και κείτονται στη γη παραδομένα
ακίνητα κι ασάλευτα απ’ όλους ξεχασμένα
σαν ήρωες που ξέμειναν σε κάποιο παραμύθι
και γίνανε τα βήματα του κόσμου ορφανά
μονάχα να γυρεύουνε στη νύχτα λίγο φως
σε δρόμους για να εύρουνε, το τί, το πού, το πώς
κι η μοίρα αναπόφευκτα, κρυφά περιγέλα
τα όνειρα που ήρθανε και φύγαν σαν παιδιά
μαζί με το χαμόγελο που γέμιζε τους δρόμους
βαρύ φορτίο γίνανε στους γέρικους τους ώμους
αγκάθια και καρφώνουνε τη δόλια τους καρδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
