[I][B]
[font=ALGERIAN][color=black]Ποιητές…
Παράξενα αλυσοδεμένα πλάσματα.
Δουλεύουν νυχθημερόν σε υπόγειες στοές
Τραβάνε με τροχαλίες
μεγάλους μπόγους με στριμωγμένα συναισθήματα
ξεβάφουν εκατοντάδες δειλινά
καρατομούν ευλαβικά τις λέξεις
απαθανατίζουν τα ακινητοποιημένα χείλη σ’ ένα φιλί
λιώνουν σε χυτήρια τρομαγμένες κραυγές
και κολλάνε με μελάνι τις στιγμές και τα όνειρα…
Έχουν στη μέση τους κρεμασμένο ένα φλασκί
με νερό αθανασίας – έτσι τουλάχιστον τους είπαν –
και πίνουν κάπου κάπου οι δυστυχείς.
Ο υπόκωφος ήχος του σφυριού στο αμόνι
σκεπάζει τα κλάματα κάποιου
έφθασε η ώρα να χειροτονηθεί…
Οι τροχαλίες σταματούν για μια στιγμή να στριγκλίζουν.
Το νέο δελτίο αποστολής μόλις έφτασε.
Περιλαμβάνει τρεις φουρτουνιασμένες θάλασσες,
κύματα για όλα τα γούστα, εφτά ακρωτηριασμένα δάχτυλα,
πέντε θλιβερές ιστορίες κι ένα αγριοπερίστερο
Μη χασομεράτε ποιητές
απλώνεται η ανάσα του θανάτου…[/color][/font][/B][/I]
