| |
[align=center]
Νύχτα γλυκιά, ένα μυστήριο
βαθύ σκοτάδι στο κοιμητήριο
τα μικρά μεγάλα κάνει
τα τεράστια τα χάνει
Σχοινοβατεί ο ύπνος του δικαίου
μέσα στ' όνειρο του μοιραίου
Ενθάδε κείτε ο πατριώτης
και παρακείμενα ο προδότης
με μίσος διαβήκαν στη ζωή τους
τώρα στο απόλυτο η ψυχή τους
Αλλοθι ψάχνουν πως και γειτόνοι
αιώνιο σκότος να τους ενώνει
Η μοναξιά στο πάρκο των σταυρών
σιγή απόλυτη, χιλιάδων αμνών.
Ξεράθηκαν τα λουλούδια από χρόνια
Αυτά που πρόσφερα για πίστη αιώνια
Ζήλεψε ο ήλιος και το φεγγάρι
έστειλαν Αγγελο για να σε πάρει.
Ξεθωριασμένη απ΄το χρόνο φωτογραφία
το κρύο μάρμαρο σκεπάζει αγία
Ησουν αστέρι, πολύ μικρό
σαν ήρθε ο θάνατος στα δεκοχτώ.
Κλείνω τα μάτια, τραβιέμε πίσω,
δάκρυα, δεν μπορώ να σας κρατήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
