monajia
13-10-2012 @ 08:20 | Πεταμένα όνειρα γίναν τα όνειρα μου
Το εγώ σου ρήμαξε τα αισθήματα μου
Το χαμόγελο έσβησε, χάθηκε η χαρά μου
Η καρδιά μου νέκρωσε, πλάι στα όνειρα μου
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
FREETHINKING
13-10-2012 @ 08:46 | Η καρδια μου νεκρωσε
πλαι στα ονειρα μου! ::theos.:: ::theos.:: | |
vasilis g.
13-10-2012 @ 12:17 | Πολύ μελαγχολικό.....
Μα και πολύ όμορφο...... ::up.:: ::sad.:: ::hug.:: | |
Μαυρομαντηλού
13-10-2012 @ 16:52 | Κι είναι τα χείλη σφραγιστά
Μα η ψυχή ψιθυριστά
Μου απαντάει
Πως μένει μόνη στη σιωπή
Για μια αγάπη σαν κι αυτή
Και πως φοβάται και δεν ζει
Κι ας μ’ αγαπάει…
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και τί κάνουμε τωρα???????????????????
τον αφήνουμε μονον να πονάει ενώ μας αγαπάει????????????????????????
Σιγά το εμπόδιο. ένας φόβος.
Αν τον αγαπούσα πολύ, θα του συνέτριβα το φόβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::love.:: | |
depi2
13-10-2012 @ 22:34 | Aνάλογα απο το που προέρχεται ο φόβος και ανάλογα τις καταστάσεις... είναι φορές που ακριβώς επειδή αγαπάς πολύ...μένεις εκεί και περιμένεις κάτι που ίσως δεν πραγματοποιηθεί ποτε.... | |
 |
