| Ενα κυριακάτικο, θλιμμενο δειλινό
έφερα και παλι εσένα στο μυαλό.
Η ελπίδα έλαμψε ξανά στο πρόσωπό μου
μα τ' όνειρο ήταν μοναχά δικό μου.
Κάποιες φορές μου λείπεις τόσο πολυ
που λέω θα ξυπνησω ένα πρωί
και θα με περιμένεις εκει, στον καναπέ
με μία κούπα ζεστό καφέ.
Και καθώς περιμένω να φανείς
λογακια για σένα γράφω
να τα διαβάσεις όταν θα' ρθεις
στο κρεβάτι μας επάνω.
Κι οι στιχοι μου ειναι χαραγμενοι
στο παγκάκι, πίσω απ' τη σχολη.
Εκει που για ώρες καθισμενη
απο μακριά χαζευω τη ζωή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|