Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρητικός Διονυσίου Σολωμού, 1834
 
Σκίζει θάλασσες, κυνηγημένος, βλέπεις.
Δεν ήταν παίγνιο, αλλ' αίμα ελληνικό, ποτίζον τους ανθούς στη Μεσαρά.

Ο κεραυνός οδηγός,
της μοίρας όμως άλλα ήταν γραμμένα.
Κι όλα για μια παράδοξη ομορφιά.
Για εκείνα τα λυτά μαλλιά και τα μαύρα μάτια
που χάνονται σαν σε αποπλανήσουν.
Και μαζί τους χάνεται η αγάπη στα σύννεφα,
μεσ' απ' τους αφρούς μιας περιπέτειας.

Γιατί ήταν πλοίο τσακισμένο και νησί μακρινό.
Άμοιρη θνητή, μες στις φουρτούνες και τους κακούς συλλογισμούς.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
14-10-2012 @ 23:50
::yes.:: ::yes.::
monajia
15-10-2012 @ 05:49
Γιατί ήταν πλοίο τσακισμένο και νησί μακρινό.
Άμοιρη θνητή, μες στις φουρτούνες και τους κακούς συλλογισμούς.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
galanidoy
15-10-2012 @ 08:01
Άμοιρη θνητή, μες στις φουρτούνες και τους κακούς συλλογισμούς.
::up.:: ::yes.::
Ιχνηλάτης
15-10-2012 @ 20:02
http://www.youtube.com/watch?v=CoODN8QiL5o

::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
15-10-2012 @ 21:02
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο