| Φυσάει απόψε ένας άνεμος τρελός
ένα κερί που έχει λιώσει και πεθαίνει
είν' ένας κόμπος και φρακάρει ο λαιμός
κι ένα δάκρυ που να φύγει επιμένει.
Ένας ασήμαντος, ανύπαρκτος Θεός
μια κραυγή που τη ζωή μου κυριεύει
δυο τρία όνειρα που έκανα μικρός
κι ένας φόβος που στα μάτια μου χορεύει.
Λόγια δεν έχω, μου τελειώσανε οι λέξεις
μες τη σιωπή απλώνει δίχτυ η μοναξιά
εσύ μονάχη σου το διάλεξες να παίξεις
αυτό το θέατρο που λιώνει μια καρδιά.
Έχει τελειώσει πια για μένα το παιχνίδι
ό,τι κι αν πείς θα είναι λόγια του συρμού
βάλε το άστρο της αυγής για δαχτυλίδι
κι άντε πήγαινε στο δρόμο του χαμού.
Εγώ μαζεύω της ζωής μου τα κομμάτια
κάνω τον πόνο συντροφιά και τον καημό
μα θέλω μόνο να με βλέπεις μες τα μάτια
όταν σου λέω όσο ζω θα σ' αγαπώ.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|