| |
Και συννεφιάζει ο καιρός
Κι ο αετός που νε ψηλά κοιτάζει και λυπάται
γιατί περήφανο πουλί, μόνο περιπλανάται
Είναι μεγάλα τα φτερά και σκίζει τον αέρα
κι όταν τα δάκρια του κυλούν λυπάται τον κι μέρα
Και συννεφιάζει ο καιρός, μα η καρδιά θυμάται
σκέφτεται που σε μακριά και μονή της λυπάται
Το κυπαρίσσι στο βουνό τρέφεται με τ’ αγιάζι
μα έμενα μέσα μου βαθιά με τρώει το μαράζι
Τώρα μου λες πως σταθερά η καρδιά σου για άλλην ναι κτυπάει
όμως έμενα σταθερά εσένα αγαπάει
Μα να σε μόνο εσύ καλά
κι ας είσαι μακριά της
πάντα στην σκέψη της θα ζεις
κι ας μην είσαι κοντά της
Μπλεγμένο χάδι στα μαλλιά τις ώρες που κοιμάσαι
άραγε μες το όνειρο έμενα να θυμάσαι
Μα εσύ να μην ανησυχείς θα έρχομαι στο μυαλό σου
κι όταν πάλι δεν μπορείς, θα ρχομαι στο όνειρο σου
Όπως κι αν είναι η ζωή παράξενη μακριά σου
πάντα βαθιά μες το μυαλό, εικόνα η δικιά σου
Άλλη μορφή είναι δίπλα σου , τίποτα δεν τελειώνει
κι όσο περνάει ο καιρός η αγάπη μου ριζώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
