| |
Η γιορτή που σού ετοίμαζα για χρόνια
ξαπλωμένη σαν αγάπη στα σεντόνια
μού λες πως πάλιωσε
κι αυτή με μάλωσε
που είχα φτιάξει τ' όνομά σου με μπαλόνια
Στην γιορτή που την περίμενα για μήνες
εγώ σε κάλεσα και πήρα τις ευθύνες
Τον κόσμο θ' άλλαζα
θα σε αγκάλιαζα
και θα σε στόλιζα φιλιά και σερπαντίνες
Σε γιορτάζω κι ας μού φεύγεις κάθε τόσο
κι αγκαλιάζω αυτό που πρέπει να σκοτώσω
Με την φυγή να σε μισώ μού επιβάλλω
μα επιστρέφεις ξαφνικά και τ' αναβάλλω
Η γιορτή που αν σού αξίζει αμφιβάλει
μπουκάλι άνοιξε κι αφέθηκε στην ζάλη
Σε υποδέχτηκε
κι ούτε που σκέφτηκε
πως σε δυο ώρες το πολύ θα φύγεις πάλι
Η γιορτή που σού ετοίμαζα τελειώνει
με μια αγάπη νικημένη στο σεντόνι
Τα μάτια έκλεισα
τον χρόνο μέτρησα
μου βγήκε λίγος, μα αρκεί για να με λιώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
