elli
29-12-2005 | happy end...Kι όμως κάποιες ημέρες δεν πρέπει να διαφέρουν από κάποιες άλλες? Λέω εγώ τώρα Ρέζους μου...Βέβαια για μένα όλες οι μέρες της ζωής μας είναι μια γιορτή...Και ξέρεις γιατί το νομίζω αυτό? Γιατί πιστεύω πως κάθε μέρα που υπάρχω στη ζωή, ίσως να είναι και η τελευταία μου...για αυτό τη χαίρομαι όσο μπορώ...Γιατί τίποτα δεν το παίρνω σαν δεδομένο!!! | |
0 Rh -
29-12-2005 | καλή η οπτική σου Ελλη αλλά γιατί νιώθουμε μελαγχολία ειδικά τις μέρες που 'διαφέρουν απο κάποιες άλλες΄ ;;; την περίοδο των γιορτών αυξάνονται τα περιστατικά που οφείλονται στο σύνδρομο της κατάθλιψης (από ότι εχω διαβάσει...) | |
MARGARITA
29-12-2005 | Ρέζους συμφωνώ μαζί σου έτσι είναι υπάρχει εντονότερη μελαγχολία τις γιορτινές μέρες. Όμως θα έπρεπε όλοι να έχουμε την οπτική της Έλλης γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο!!!Πολύ αληθινό το πόνημα για μένα γιατί έτσι ακριβώς νιώθω!!!!!!!!!!! | |
elli
29-12-2005 | H μοναξιά φταίει...η απόρριψη, η μοναξιά και η σιωπή για την κατάθλιψη...Όμως πιστεύω πως κι αυτά μπορείς να τα καταπολεμήσεις, αρκεί να κοιτάξεις γύρω σου και να θες πάνω απ' όλα να δώσεις!!! | |
Ευτυχία
29-12-2005 | "καθε ανθρωπος ειναι υπευθυνος για την ευτυχια του..ευτυχια η διστυχια δεν ειναι καποιο γεγονος που σου συμβαινει αλλα ο τροπος που εσυ το αντιμετωπιζεις"ετσι λενε ολα τα χαζοχαρουμενα ψυχωλογικα-φιλοοφικα βιβλια.Πες το αυτο σ'ενα 19χρονο παιδι που εμεινε τετραπληγικο σε τροχαιο σ'εναν οικογενειαρχη 50ρη με καλπαζουσα μορφη καρκινου,σ'εναν αιχμαλωτο πολεμου...εγω θα παρω ενα χαπι primperan να αποφυγω τον εμετο και σημερα... | |
elli
29-12-2005 | Έτσι Ευτυχία μου..."Γκρίνιαζα που δεν είχα καινούργια παπούτσια να φορέσω, μέχρι που είδα κάποιον που δεν είχε πόδια"!!!!! | |
0 Rh -
29-12-2005 | για διάφορους λόγους τα βλέπουμε διαφορετικά τα πράγματα. (δεν χρειάζεται να το αναλύσω περισσότερο) Να είστε καλά κοπελιές. θενκς. | |
margarita paschou
29-12-2005 | ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΗ!! | |
επισκέπτης
30-12-2005 | 0 Ρέζους, μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες! Μη φοβάσαι όμως και μη σου φαίνεται περίεργο. Νομίζω πως όλες οι "χαρούμενες" παρέες κρύβουν έναν παράξενο χαρακτήρα μέσα τους. Ξέρεις πόσους έχω ακούσει να λένε το ίδιο; Η απάντησή μου είναι φυσικά να μην πιεις χάπι και ούτε να προσπαθήσεις να γίνεις happy. Έγω θα έλεγα να αποφεύγεις τις τυπικότητες (παντού και πάντα) και να γίνεις φίλος με τη μελαγχολία σου. Να τη δεχτείς σαν κάτι φυσιολογικό, σαν κάτι αληθινό, σαν κάτι που, ειδικά τέτοιες στιγμές, χτυπάει την πόρτα σε όλους τους παράξενους όπως λες . Κάπου εδώ να σταματήσω γιατί θα γράψω γράμμα σε λίγο. Σου εύχομαι μια όμορφη καινούργια χρονιά με περισσότερη ζεστασιά ... :) | |
επισκέπτης
30-12-2005 | μέσα απ' την καρδιά... | |
Egw
30-12-2005 | Happy New Year με ή χωρίς χάπι...:) | |
0 Rh -
30-12-2005 | ακόμα και κά΄ποιοι παράξενοι τύποι (σαν εμένα) είναι παραλήπτες ωραίων γραμμάτων. Να είσαι καλά επισκέπτη και σε ευχαριστώ πολύ. ευχαριστώ και τη Μαργαρίτα και τον 'εγώ'. Τις ευχές μου. καλά να περάσετε. | |
 |
