| |
| | Το παιδί χωρίς όνομα |  | | | μαθητής 17 χρόνων | | |
Και το παιδί στη γωνία,
που κάθετε μόνο του,
μαζί με την απελπισία
σέρνετε στο πάτωμα για λιγο
φρέσκο ψωμί και πουλάει τον
εαυτόν του για λίγη δοση αγάπης
και στοργής.
Μα εσύ βλεποντάς το,
το λυπάσαι και κλαίς,αλλά
μέχρι εκεί,ούτε καν κάνεις
μια κίνιση απλή για μια ζεστή
αγκαλιά που τόσο πολυ ποθεί.
Ύστερα σαν μπείς στη ζεστασιά,
του σπιτιού σου όλα τα ξεχνάς,
και με την οικογενιά σου κάθεσε
στο τραπέζι που τόσο αγαπάς,
και το παιδί έξω να παγώνει και
να μελανιάζει απ'το κρύο,
και το μόνο που συνεχίζει
να ζυτάει είναι μια φέτα
ζεστό ψωμή...
Το άλλο πρωί που εσύ έξω,
θα βγείς θα αντικρίσεις ένα
θέαμα φριχτό και σινάμα τοσο λυπηρό,
το παιδί θα είναι νεκρό και με το,
παράπονο ζωγραφισμένο στα χείλει
θαρρώ που δε κατάφερε τελικά
να κερδίσει μια φέτα ζεστό ψωμί
και μια αγκαλια που τόσο ποθούσε
και πλέον δε θα ποθεί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
30-12-2005 | Καλησπερα, πολυ καλο αν και ειμαι μαθητης τριαντα φευγα......... Καλη χρονια !!!!! | | Antigoni
03-01-2006 | πολυ ομορφο Κωστα, ας θυμομαστε ολοι τα παιδια διχως ονομα καθως θα τρωμε την γαλοπουλα μας διπλα στο τζακι | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
