Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στιγμές
 
[B]Στιγμές[/B]

Είναι στιγμές που γεμίζω τα στήθια μ’ έναν αέρα προσμονής
και τα μπαλκόνια της ψυχής μου με λουλούδια
και κάθομαι πάνω σε μια αναπαυτική καρέκλα,
καρτερώντας να γεννηθεί ξανά
το βράδυ των αρωμάτων και των ονείρων.
Σε παρακαλώ, απόψε αν θέλεις,
έλα λιγάκι πιο νωρίς στον ουρανό μου,
θαρρώ πως πάει να μου τελειώσει ο αέρας και τα λουλούδια
αρχίσανε να κλείνουν μες στη νύχτα…
Έλα, μόνο λιγάκι πιο νωρίς
να πιω απ’ τα μάτια σου, λίγο οξυγόνο ονείρου…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
**Ηώς**
25-10-2012 @ 08:18
οξυγόνο ονείρου…
::blush.:: ::angel.:: ::kiss.:: καλημέρα!!!!!!!!
monajia
25-10-2012 @ 09:06
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ...................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ierografos
25-10-2012 @ 09:36
ομορφο..ναι...καλημερα..
Άγγελος Αραβαντινός
25-10-2012 @ 11:57
Αγγίζει... βαθιά... πανέμορφο!!!! Καλημέρα Ελένη!!! ::smile.::
ΝΙΚΟΣ P
25-10-2012 @ 14:00
Υπέροχο ::yes.::
poetryf
25-10-2012 @ 16:06
Ονειρική μου φίλη! ::hug.::
TAS
25-10-2012 @ 17:13
θα ξαναγεννηθεί το βράδυ αυτό, να είσαι σίγουρη, Ελένη μου . .
Celestia
26-10-2012 @ 00:48
Λατρεμενοι ολοι οι στιχοι σου!!!!!!!!!!!

::love.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο