| |
Αν ειναι δικαιο δεν ξερω
σαν τι ν΄αξιζω και τυρρανιεμαι
αν πρεπει μια ζωη να υποφερω
που ζω στην ερημια και ξεχνιεμαι
Η μοιρα μου νατη πανηγυριζει
στην θυμηση σου με σιγοσβηνει
σκληρη σαν ξενο μ'αντικρυζει
και τι φοβο τι πονο μου αφηνει
Μα οτι κι αν για εκεινη λεω
για τις τυψεις,τη ντροπη την αγωνια
εγω μοναχα ομολογω πως φταιω
κι ας σ'αγαπησα με μανια
Ετσι πια υπαρχω κι αργοσαλευω
πεταμενος πισω απο τις σκονες
βρισκομαι εκει χωρις να το γυρευω
σκια αναμεσα στις δικες σου εικονες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
