| |
Μου πιασες το χέρι
Μερα μεσημέρι
Κι ήταν λες και κάρφωναν στο στήθος μου μαχαίρι
Για σένα όλο μιλάω
και πάντα εγω ζητάω
τον τρόπο ωστε μαζί σου για καφέ εστω να πάω
Με πρόσωπο μετάξι
Χαμόγελο και λάμψη
Με βλέπω να σε κυνηγάω πάλι με τ΄αμάξι!
Κοίτα που η αισιοδοξία σε πιάνει
Ερχεται ο ερωτας σ΄ενα απλό σεργιάνι
Κοίτα εκει που λές πως όλα τα΄χεις χάσει
Σαν τελευταία φύλλα πάλι έρχονται οι άσσοι!
Αχ πόσο σε θέλω
Κι όλο υποφέρω
Πάλι στο κρεβάτι την μορφή σου εγώ θα φέρω!
Τόση αμαρτία
Τέτοια τρικυμιά
Πουθενά δεν γράφτηκε ποτέ μες τα βιβλία!
Ούτε ο Οδυσσέας
Ούτε ο Προμηθέας
Θ΄άντεχε τη σπάνια ομορφιά αυτης της θέας!
Κοίτα που η αισιοδοξία σε πιάνει
Ερχεται ο ερωτας σ΄ενα απλό σεργιάνι
Κοίτα εκει που λές πως όλα τα΄χεις χάσει
Σαν τελευταία φύλλα πάλι έρχονται οι άσσοι!
Μου΄ δωσες το χέρι
Μέρα μεσημέρι
Και ποιος να περίμενε η τύχη τι θα φέρει!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
