| άλλη μια μέρα έδωσε τη σκυτάλη στο πέπλο της νύχτας...
μεγαλώνουν οι σκιές μέσα στο σπίτι..
αυτές με κάνουν πλέον συντροφιά...
κι η μόνη συντροφιά...
μια πουτάνα μοναξιά...
η ερωμένη μου...
είναι που στέκεται απέναντι μου γεμάτο επιθυμία...
μου απλωνει το χέρι και μου λέει πάμε..?
πού να πάμε όμως..?
χάλασα χίλιους δρόμους για να σε βρώ της φωνάζω...
μα δεν μ ακούει κανείς...
δίπλα μου μια καρδιά ματωμένη...
είναι η αγάπη που ξεχάσαμε σεε μιαν άλλη εποχή...
είναι εκείνα που θέλαμε σαν τρελή να ζήσουμε...
πάμε...?
πού να πάμε όμως...
κόλλησε ο χρόνος σ ενα αντίο που κανείς δεν περίμενε...
λόγια αντιλαλούν στην σιωπή..
σαν καρφιά ματώνουν την ψυχή μου...
κ εσύ απέχεις...
απέχεις απ τονειρο μας καιρό...
κ εγώ εδώ...
παρέα με μια πουτάνα μοναξια να θέλει να με πάρει αγκαλιά...
πάμε???
δεν πάω πουθενά...
ακούς...?
είμαι εδώ...
θα μείνω εδώ..
να σου κρατήσω το χέρι απάλά να προχωρήσουμε εκεί που ποτέ μας δεν πήγαμε...
κι άσε το ξημέρωμα να με βρεί αγκαλιά με τα πεθαμένα όνειρα μας...
φύγε...
άσε με...
ζώ..
ελπίζω..
επιμένω..
σ αγαπώ..
πεθαίνω...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|