στα κεφια μας τα ηπιαμε μια νυκτια
και σιγονταραμε στιχους διπλα στη φωτια
σαν τα ξωτικα πηδαγαμε τριγυρω
με ηχο των κυματων συντροφια
και να που τα αινιγματα
τα λυσαμε
και τα προβληματα ξεχασαμε
στο πι και φι και γρηγορα
μετρωντας λιγα λεπτα
και συ ξενε αν εχεις την χαρα σου
για λιγο πες πως ξεχασες τα παθη τα πολλα
και εξω στη πανσεληνο κοιταξε ψηλα
τεντωσε τα φτερα σου
σαν νυκτοπουλι πεταξε ακομα πιο ψηλα
και ετουτη η νυκτα περασε
και ξυπνησε ο νους απο το κρυο
και ητανε ακομα νυκτα στη καρδια
μα ισως ο αυγουστος που περασε
ισως οτι δεν γυρναει πισω ξανα
μας κανει να φοβομαστε
τις αναμνησεις που στο χρονο ξυπναν
για αυτο παιξε και γελασε
τωρα οσο μπορεις
ο χρονος πισω δεν γυρνα
και αν κατι σε ξεγελασε
και αν κατι σε πονα
πιες νηπενθες και λαμβδανο
και ολα περναν
