| |
Σ' ένα κομμάτι μοναξιάς
που βρέθηκε μπροστά σου
έγραψες ό,τι αγαπάς
και έμεινε κενό.
Δε θα ζητήσω γυρισμό
μιας κι έμαθα να χάνω.
Και σε ποτήρια με αλκοόλ
θα ψάξω να με βρω.
Μα πάνω που άρχισε αργά
η μνήμη να σε σβήνει
συ εμφανίζεσαι ξανά.
Με παίρνεις μες τη δίνη.
Και επιμένω στις σκιές
να τρέχω κατά πίσω.
Τους δαίμονές μου τελικά
κοντά θα τους κρατήσω.
Το όνειρο που κουβαλώ
πολύ βαθιά εντός μου
το κρύβω, μάτια μου, καλά
για να 'ναι σύμμαχός μου.
Μες τον αγώνα της συντέλειας
κρύβεσαι και σε χάνω.
Δίχως το βλέμμα της ατέλειας
δεν ξέρω τι να κάνω.
Να επιτεθώ; Να αμυνθώ;
Ή μήπως να σωπάσω;
Που στη παρτίδα της ζωής
ποτέ δεν είχα άσσο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
