| |
το φέσι
Δε με νοιάζει αν σ' αρέσει
δε με νοιάζει αν με κοιτάς
Αχ πως σου πάει καλέ το φέσι
με τι χάρη προσκυνάς
Τέρμα πια τα λάθη
τόσα χρόνια έχεις μάθει
Τετρακόσια χρόνια είναι αυτά
έμαθες το ποίημα καλά
Τότε που ακόμα υπήρχαν
τα κρυφά σχολειά
Να ξεράσω τώρα η μετά?
Τότε που τη γη σου
τη τρώγαν τα μετόχια
Τότε που κοτζαμπάσηδες παππάδες
και προεστοί
με την πύλη είχαν κολεγιά
Κι απο σένα ζούσανε
σκυφτέ ραγιά
Δε σου θυμίζουν τίποτα
όλα αυτά?
Ε δεν πειράζει έχει ο θεός
Πάντα έχει για τους βλάκες
σφάξε με αγά ν' αγιάσω
Ένα περιεργο πράμα όμως
Γιατί οι άνθρωποι αυτοκτονούν?
Γιατί πολεμάνε?
Γιατί οι εκπρόσωποί τους
ποτέ τους δε πεινάνε?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
