Σχεδιάζουμε τις διαδρομές μας... υπόδικος ουδείς υπήρξε από "παράλειψη"...μονάχα από ιδεολογία δική του... αιτίες εικονικές...προσχήματα επανάπαυσης..Στέλιος Κ..
Συμπτωματικά κι αόριστα…
τυχαία κι απρόσμενα…
οι νύχτες άραγε καθ-ορίζουν…
οι ψυχές υπ-ακούν ή κατευθύνουν…
υπο-κινούνται αυτόβουλα ή προσηλυτίζουν…
Έσμιξαν εις αντανάκλαση κατόπτρου…
είδωλα μετα-μορφωμένα σε αλήθειες…
ο Ιππέας ανα-ζητούσε ελευθερία…
το Άτι ατόφιο σύμβολο αξίας …
εκκίνηση η αφή σύζευξης…
ακροβατούσαν εις αμφίδρομες ροπές…
ο άνεμος λόξευε…
παρα-χωρούσε ακτινοβολίες…
οι οροσειρές υπο-ταγμένες κι ανίσχυρες …
αντι-στάσεις σακατεμένες…
στον χείμαρρο της ελευθερίας…
Μυστικές συνάξεις…
κούρσες οράματος…
μηδενισμένες αγωνίες…
άλματα υποταγμένων εμποδίων…
πλανήτες εσωτερικών δονήσεων…
στις ακρότητες του ερωτισμού…
πόθοι ενσωματωμένοι σε πάθη…
αισθήσεις παρα-δομένες σ’ επιθυμίες…
νίκες υπό το " καθεστώς " ανένταχτων οργασμών…
ανα-δομημένη η ταχεία επιμήκυνση χρόνου…
Κάθε συν-εύρεση κι ένα τρόπαιο…
εκούσιων στόχων απο-καθήλωσης…
Πάγωσε η " νύχτα "…
Ντροπιασμένος ο Αναβάτης…
Έσπασε την νίκη της αδρεναλίνης…
Το σπιρούνι καρφωμένο …
Στάζει αργά αργά καυτό κόκκινο…
Στραγγαλίζεται στο οροπέδιο της μνήμης…
Σπιλώνει την υπερηφάνεια…
Απρόσιτες σκορπίζουν…
Ταριχευμένες συγνώμες …
Στείρα χάδια…
Το Άτι γκρεμισμένο…
Μόνο…
Χαράζει άπειρα ερωτηματικά…
Με γυμνό το δάχτυλο στο χώμα…
Από πότε η νίκη αποτελεί ευτελισμό…
Εκ της απουσίας δόλου και υπονόμευσης…
Ο Αναβάτης απομακρύνθηκε…
Η νύχτα κι αυτός Γνωρίζουν " μυστικά "…
Το στίγμα παρ-έμεινε…
Τσαλακωμένο το τρόπαιο…
Ο Θάνατος ακραίος…
Το Άτι ξεψυχά…
