| Ωκεανος απυθμενος
ειν'της ζωης το κριμα
Νεκροι ανθρωποι στη ψυχη,
δοξαζουνε το χρημα.
Κι η Παναγια μονη κι ερημη
κλαιει για τα παιδια της,
μες στο βυθο της θαλασσας
βουλιαξαν τα ονειρα της.
Ο Κοσμος παυει να ζητα
τα ομορφα καλοκαιρια
και δεν κοιταζει τωρα πια
του ουρανου τα αστερια.
Ο Πονος εστησε χορο
κι ο Θανατος παρεα,
Καταρα δινουν στη Ζωη
και κλεινει η αυλαια...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|