| Οι αναταραξεις του νερου και του χρονου μοιαζουν
ακολουθανε το ποταμι της λησμονιας , χωρις πολλες ανασες και κρατηματα
μοναχα η πλευση και το ενστικτο της
μα χωρις την αρμονια κινησεων , υποφερεις απο τις συνεχεις διορθωσεις
Κινητηρια δυναμη η αγαπη για το καθε τι , ενδυναμωνει την ψυχη
για κεινη την ωρα , αρκει...
η πλευση προς την λησμονια να συντελειται σαν την εσωτερικη την προσευχη
που οσο την εκανες μικρο παιδι , ξαφνου χαθηκε , μα κρυφτηκε για παντα μεσα σου
κι ουτε καντηλια και κερια κι ετσι ξεχασμενος εντος σου η ματαιοδοξια πνιγεται
στην πλευση του δελφινιου , η του πιθηκου...
των μονων οντων μαζι με σενα που αναγνωριζουν τον εαυτο τους στον καθρεφτη
εκεινον τον κρυσταλλινο που μεσα του βυθιζεσαι , η παραμενεις στην επιφανεια του χρονου
μεχρι το πλασμα μεσα σου δεν αναπτυσει αλλες παθολογικες εκδηλωσεις της ληθης
μα καταλαβαινει οτι σαν το φθινοπωρινο φυλλο πλεουμε
στην ρυση του λογου Του.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|