κάπου μακριά οι άνθρωποι θα νομίζουν πως είναι ακόμα ζωντανοί
[align=center][B][U]Celestial melody of cries[/U][/B]
Βαδίζοντας τους δρόμους της θλίψης μου
Βρισκόμουν κλειδωμένος στο παρόν μου
Προσπαθώντας να σπάσω τα δεσμά που με εγκλωβίζουνε
να ακουμπήσω την απόλυτη γαλήνη
ξυπνώντας μέσα στα όνειρα σας
και μένοντας μακριά απ’τήν αλήθεια μου
κάρφωνα τα μάτια μου στον γκρίζο ουρανό σας
απολαμβάνοντας την ουράνια μελωδία τον κραυγών σας
R
( που αιώνες τώρα )
προσεύχονται για αγάπη
παρακαλάνε για αγάπη
διψούν για αγάπη
μα δεν υπάρχει πια κανείς να τους ακούσει
να φωνάζουν για αγάπη
να σκοτώνουν για αγάπη
να πεθαίνουν για αγάπη.
Αμυνόμενος από τον εαυτό μου
Αποφεύγοντας τον ήχο της φωνής μου
Που με έσπρωχνε να σπάσω τα όρια μου
Και να βουτήξω σε ένα πλήθος που θρηνεί
R
( και αιώνες τώρα )
προσεύχεται για αγάπη
παρακαλάει για αγάπη
διψάει για αγάπη
μα δεν υπάρχει πια κανείς να τους ακούσει
να φωνάζουν για αγάπη
να σκοτώνουν για αγάπη
να πεθαίνουν για αγάπη.
Στάθηκα στην πεδιάδα τον στεναγμών σας
Και δίπλα στην άμορφη μάζα ( απομεινάρι της ανθρώπινης υπάρξεως)
Πλάγιασα αγναντεύοντας το ολοκαύτωμα του πολιτισμού σας
Και έκλεισα τα μάτια μου στο γλυκό νανούρισμα τον σπαραγμών σας
R
(Που ξεψυχώντας)
προσεύχονται για αγάπη
παρακαλάνε για αγάπη
διψούν για αγάπη
μα δεν υπάρχει πια κανείς να τους ακούσει
να φωνάζουν για αγάπη
να σκοτώνουν για αγάπη
να πεθαίνουν για αγάπη.
