| |
Σαστίζουν όταν βλέπουν ελπίδες γεμάτες
Τους έλκει το άγνωστο αν και δεν είναι εδώ
Όποιον και να έχουν κοντά είναι θλιμμένος
Ποτέ από τη λάσπη της βροχής των ανθρώπων δεν θα βγουν…
Ανάγωγα βλέμματα λίγη δόξα καρτερούν
Για να κατακτήσουν ευτυχία περήφανα αρνούνται
Δεν θέλουν πράγματα εφήμερα ούτε επιβουλεύονται κανέναν
Στα πεπραγμένα της ζωής μόνο έπεσαν έξω…
Σαν πυγολαμπίδα αυτά αναβοσβήνουν
Στις ηθικές επιταγές ποτέ δεν προσυπογράφουν
Γιατί είναι βλέμματα αδειανά που θανάσιμο κίνδυνο
Μπορεί να φέρουν
Όποιο δρόμο και αν διαβούν
Όσο και αν πόνεσαν σαν πρόσωπα
Οι καρδιές και τα ιδανικά τους δε ράγισαν
Δεν θέλησαν να γίνουν ηθοποιοί του χαμόγελου
Και της παράλογης, ακατανόητης νιρβάνας
Προτιμούν λοιπόν να έχουν ανάγωγα βλέμματα
Και να πορεύονται δίχως ψεύτικες φιλίες και τεχνάσματα
Πλούτο έχουν μέσα τους μόνο ανάγωγοι δεν είναι
Απλά πριν χαθούν τα λησμονημένα ένα μόνο ξέρουν
‘’οι σώφρονες και οι φρόνιμοι κερδίζουν πάντα τα βλέμματα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
