| Κοινωνία ψεύτρα
και τόσο απατηλή
ήρθα στην αγκάλη σου
μα είναι θλιβερή.
Δουλεύω για να ζήσω
και για να γλεντώ
μα η δουλειά.....
μου παίρνει κάθε τι καλό.
Μεροκαματιάρης είμαι συνεχώς
και τις βραδιές
γυρίζω στο σπίτι μου σκυφτός.
Κούραση μεγάλη
και τόση υπομονή
θέλει η ζωή μας
μέχρι η ψυχή να βγει.
Στην κοινωνία μέσα
μόν' οι τολμηροί
μπόρεσαν και γίναν
μια μέρα δυνατοί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|